Turystyka zrównoważona czynnikiem aktywacji małych miast

W pracy podjęto próbę stworzenia narzędzia planistycznego pomocnego w kierunkowaniu inwestycji w rozwój turystyki, tak aby przy jednoczesnym wykorzystaniu zasobów przestrzennych związanych z istniejącymi czynnymi lub nieczynnymi liniami kolejowymi oraz szlakami wodnymi aktywizować potencjał społeczno-ekonomiczny małych miast.

Analizowano przede wszystkim aktywizację małych miast opartą na rozwoju turystyki zrównoważonej, co stanowi próbę autorskiego spojrzenia na problematykę rozwoju funkcji turystycznych w małych miastach. Skoncentrowano się na omawianych zagadnieniach w sposób charakterystyczny dla architekta i urbanisty, podkreślając rolę planowania w procesie rozwoju turystyki zrównoważonej małych miast oraz odnosząc wszystkie zjawiska i procesy związane z rozwojem miast do przemian struktury funkcjonalno-przestrzennej. Uwzględniono kohezję czynników społecznych, ekonomicznych oraz środo-wiskowych. Skupiono się na kwestii zachowania lokalnej tożsamości i miejscowej specyfiki, kreacji lokalnego „produktu turystycznego” opartej na wartościach zastanych oraz polepszaniu jakości życia w miastach recepcji turystycznej.Uwzględniono aktualne trendy i bariery, zwracając uwagę na fakt, że po zmianach ustrojowych lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczął się trudny proces zmierzający do odwrócenia zarządzania centralnego w system oparty na samorządności lokalnej.